Η ΕΛΙΑ...
Λατρεμένο δένδρο απο τους αρχαιοτάτους χρόνους συμβολίζει την πρωτογενή παραγωγή , την γονιμότητα , την υγεία , την ταύτιση με την δημιουργία και τον πολιτισμό της χώρας μας .
Στην ελιά η λαϊκή παράδοση , η θρησκεία και η λογοτεχνία έχουν δώσει μυθικές διαστάσεις.
η ελιά και το λάδι στην παράδοση
Είναι δεντρά πολλά στη γης, σαν την ελιά δεν είναι,
Βρέχει, χιονίζει, λιάζεται μα πάντα δροσερή ‘ναι.
Για βάλε λάδι στην πληγή, να δεις πως θα γλυκάνει
Μα ο γιατρός εις το σεβντά, ίντα μπορεί να κάμει.
Μα ο γιατρός εις το σεβντά, ίντα μπορεί να κάμει.
η ελιά στην λογοτεχνία
ΙΔΟΥ εγώ λοιπόν,
ο πλασμένος για τις μικρές Κόρες
και τα νησιά του Αιγαίου.
Ο εραστής του σκιρτήματος
των ζαρκαδιών
και μύστης των φύλλων της ελιάς
ο ηλιοπότης και ακριδοκτόνος.
Οδυσσέας Ελύτης
ο πλασμένος για τις μικρές Κόρες
και τα νησιά του Αιγαίου.
Ο εραστής του σκιρτήματος
των ζαρκαδιών
και μύστης των φύλλων της ελιάς
ο ηλιοπότης και ακριδοκτόνος.
Οδυσσέας Ελύτης
- Αγαπάς τα δέντρα,
Γιωργάκη; Με ρώτησε. Ποιο αγαπάς
περισσότερο;
- Την ελιά αγαπώ περισσότερο, αποκρίθηκα.
- Κι εγώ την ελιά … όταν πεθάνω, να φυτέψεις μιαν ελιά καταμεσίς στο μνήμα μου, να με ρουφήξει με τις ρίζες της.
Κι απ’ τον καρπό που θα κάνει κάθε χρόνο, να μου ανάβεις ένα καντηλάκι.
- Έχε ζωή εσύ, κι εγώ ξέρω τι μνημούρι θα σου χτίζω, όταν έρθει η ώρα.
- Μπα; Είπε ξαφνιασμένη. Την ελιά μην ξεχάσεις! Σαν ξέρω από τα κόκαλα μου θ’ ανάψει ένα φωτάκι, δε φοβούμαι το θάνατο.
Παντελής Πρεβελάκης.
- Την ελιά αγαπώ περισσότερο, αποκρίθηκα.
- Κι εγώ την ελιά … όταν πεθάνω, να φυτέψεις μιαν ελιά καταμεσίς στο μνήμα μου, να με ρουφήξει με τις ρίζες της.
Κι απ’ τον καρπό που θα κάνει κάθε χρόνο, να μου ανάβεις ένα καντηλάκι.
- Έχε ζωή εσύ, κι εγώ ξέρω τι μνημούρι θα σου χτίζω, όταν έρθει η ώρα.
- Μπα; Είπε ξαφνιασμένη. Την ελιά μην ξεχάσεις! Σαν ξέρω από τα κόκαλα μου θ’ ανάψει ένα φωτάκι, δε φοβούμαι το θάνατο.
Παντελής Πρεβελάκης.
Οι κορμοί των δέντρων είναι βασανισμένοι
από μια αγωνιώδη προσπάθεια.
Συστρέφονται, γονατίζουν να προσευχηθούν,
υψώνουν σκληρά μπράτσα,
μέλη τυραννισμένα από την κίνηση, όλο
αγκώνες και γόνατα. Οι στριφτές ρίζες
βυζαίνουν από την καρδιά της γης το χρυσό
για τη σαλάτα του φτωχού. Στρατής Μυριβίλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου